Bədii yaradıcılığından seçmələr
Nəriman İsayevi tanıyanlar bilirlər ki, o, çox mütaliə edər, bədii əsərlər oxuyardı. Təsadüfi deyildir ki, Nəriman müəllimin diqqəti cəlb edən xüsusi ev kitabçası vardır. O, ara-sıra şeirlər yazsa da, mətbuatda dərc etdirmirdi. Bu kitab işıq üzü görməsi ərəfəsində onun arxivinə nəzər salanda bir neçə şeirinə rast gəldik. Üstəlik, oğlu Azərin də hələ orta məktəbdə atasına ithaf etdiyi şeiri də tapdıq. Həmin şeirlərə əl vurmadan bir neçəsini istəkli oxuculara təqdim edirik.
"Mingəçevir", "Azərbaycan" və "Bakı" adlı şeirlər Nəriman İsayevin, "Mənim atam" şeiri isə onun oğlu Azər İsayevin qələminin məhsuludur. Həmin dörd şeiri diqqətinizə çatdırırıq.
MİNGƏÇEVİR
Təməl qoyan, çəkic vuran, beton tökən
hər fəhlənin
Cavan, yaşlı, qadın, kişi, mühəndisin,
texniklərin
Bacarıqlı, düşüncəli inşaatın rəhbərinin
bir arzuyla vurur canı:
"Vətənimə xidmət üçün,
tez qurtarmaq stansiyanı!"
Mingəçevir!
Vətənimin hər yerində eşidəndə
Mingəçevir!
Üzlər gülür
Soruşuram dərsə gedən
Uşaqlardan, haralısan?
Məğrur-məğrur cavab verir:
"Vətənimdir Mingəçevir!"
Sevincimdir Mingəçevir.
Əzbər olub adın indi, hər bir
yerdə çox deyilir,
Vətənimdə hər kəs sənə, saf
ürəklə hörmət edir.
Xalqım daim gülər üzlə, pak eşqilə
səni sevir.
Xoşbəxt sovet ailəsində
Xalqımızın qüdrətini,
Qaldıracaq səmalara,
Şöhrətini Mingəçevir.
***
AZƏRBAYCAN
Könlümü oxşayan azad vətənim
Əzəldən doğuldum qoynunda sənin
Demək, sən olmusan doğma beşiyim
Səni candan artıq necə sevməyim?
Bir ana tək yetişdirdin qoynunda
Çox bəlalar çəkdin mənim yolumda
Səndən, şən vaxtımda, azad çağımda
Ayrıla bilərmi ürək tellərim?
Səadət eşqilə yanan babalar
Azadlıq uğrunda çarpışan Xanlar.
Yolunda can verən 26-lar,
Necə xatirimdən silinsin mənim?
Parlaq gələcəkdən, azad ilhamdan,
Şərqin qapısında yanan ilk şamdan!
Mümkün olarmı heç, dünyada bir an
Tükənsin, bəslənin saf məhəbbətim?
Eşqinlə bağlıdır qələmim mənim,
Adınla ucalır əməlim mənim.
Ən xoşbəxt sayıram özümü, çünki
Səndə qoyulmuşdur təməlim mənim.
***
BAKI
Ey sevimli şəhər, qəhrəman Bakı,
Diqqət yetir, oğlunun qəlbindəki
Səndən ayrı olan saatlarında,
Könlünün kədərli, həm xoş çağında
Sənə qarşı olan öz hörmətini
Ürəkdə bəslənən məhəbbətini.
Dağların qoynundakı nəhəng tikintilərdə,
Yorulmaq bilməyərək səndən ilham alırdım.
Səndən yaxın, ya uzaq, yəni başqa yerlərdə,
Hər an, hər dəqiqə mən, səni xatırlayırdım.
Gəzəndə xoş diyarlarda, laləzar çəmənlərdə,
Kaş qoynunda olaydım, deyib, arzulayırdım.
Qəmli saatlarımda, fikirli vaxtlarımda
Xəyalımda tək səndə nicat yolu tapırdım.
Hər dəfə, hər yerdə mən haqqında eşidəndə,
Səni bir daha yenə görməkçün yol arardım.
Küləkli qış günləri, şaxtalı gecələrdə,
Yalnız xəyalımda sən, şirin-şirin yatırdım.
Çiçəkli yaz günləri, səfalı gecələrdə,
Sənin ətrini yalnız, qızılgüldən alırdım.
Həyatımda rast gələn ən çətin günlərimdə
Mən ruhdan düşməyirdim - eşqinlə ruhlanırdım.
***
MƏNİM ATAM
Oxuduğum məktəbi
Tikibdir mənim atam.
Arzum budur - məktəblər
Mən də qurub-yaradam.
Atamın əllərinin
İçi qabar-qabardır.
Tikdiyi hər binadan
Sanki xatirə vardır.
Azər
1977, yanvar